Günümüzde, insan ve doğa arasındaki uyum, insan lehine doğa aleyhine bozulmuştur. İnsanın daha fazla kazanması ve daha rahat yaşaması için doğanın kaynakları sınırsızca ve sorumsuzca tüketilmiştir. Bu dengesizlik, sonuç olarak, insanın ve diğer canlıların varlığını tehdit etmektedir. Bu durum, insanın ve doğanın varlığını birlikte tehdit ederek hiç kimseye fayda sağlamamaktadır.

Biz, DEMDER olarak, modernliğin bize getirdiği ve küresel boyutta yaşanan çevre sorunlarının, Batı toplumlarının yaşam tarzında gizlice yer alan ve insan ve doğa ilişkisini belirleyen “rekabet” ve “mücadele” anlayışından kaynaklandığına inanıyoruz. Klasik medeniyetlerin, insan ve doğa arasındaki ilişkiyi rekabetçi değil, refakatçi olarak tanımladığı ve varlıklar arasındaki ilişkileri mücadele değil, yardımlaşma ekseninde gördüğü gerçeğinden hareketle, doğal yaşamın sadece beslenme alışkanlıkları ve alternatif tedavi yöntemleriyle sınırlı olmayıp, aynı zamanda bir varoluş teorisini de içermesi gerektiğine inanıyoruz. Bu nedenle, insanın doğayla uyum içinde olduğu, tüm varlıkları kendi kardeşi olarak gördüğü, doğaya müdahalesinin sorumlu ve sınırlı olduğu ve eşyanın sadece tükettiğini değil, aynı zamanda nimetlendiğini anladığı bir bakış açısı öneriyoruz.